domknięciem zbioru
Encyklopedia PWN
mat. dla operatora liniowego A: H → H (gdzie H jest przestrzenią Hilberta) — zbiór σ(A) tych liczb zespolonych λ ∈ , dla których operator Aλ = A − λId nie ma dobrze określonego elementu odwrotnego w algebrze L(H) operatorów liniowych ograniczonych na przestrzeni H;
mat. zbiór wszystkich liczb rzeczywistych x spełniających nierówności postaci: a < x < b — oznaczenie (a, b), x < a — oznaczenie (−∞, a), x > a — oznaczenie (a, +∞), lub też analogiczne nierówności nieostre: a ≤ x ≤ b, x ≤ a, x ≥ a — oznaczenia [a, b] lub 〈a, b〉, (−∞, a] lub (–∞, a〉, [a, +∞) lub 〈a, +∞);
mat. przestrzenie Banacha złożone z tych funkcji całkowalnych z p-tą potęgą, których wszystkie dystrybucyjne pochodne cząstkowe, do ustalonego rzędu włącznie, również są całkowalne z p-tą potęgą;
mat. przestrzeń metryczna, w której każdy ciąg Cauchy’ego, tzn. mający dowolnie blisko siebie dostatecznie dalekie wyrazy, ma granicę;
mat. przestrzeń topologiczna X, będąca przestrzenią Hausdorffa (każde 2 punkty leżą odpowiednio w 2 rozłącznych podzbiorach otwartych) oraz taka, że z każdej rodziny zbiorów otwartych w X, dającej w sumie X, można wybrać skończoną podrodzinę, której elementy też sumują się do X.